Wieluń - forum, informacje, ogłoszenia

[maniekl]

Cytat:

Tu, w naszej siedzibie jest największa w Polsce enklawa III Rzeczypospolitej. Tu zorganizujemy już dziś jej ambasadę.

[saint]

Uważam, że Olek jako zagorzały lewicowiec i znakomity poltyk idealnie nadaje się na to miejsce.

Uważam, że Olek jako zagorzały lewicowiec i znakomity poltyk idealnie nadaje się na to miejsce.

[Mateusz]

[Jaro]

Mateusz, a teraz na każde z wymienionych przez Ciebie rzekomych kłamstw przedstaw niezbity dowód na to. Czekam.

[Mateusz]

Jaro, nie chciałbym Cie pouczać, ale już w poprzednich postach była o tym mowa i jest nawet link z dokładnymi objaśnieniami. Jednak na twoją prośbę... Chociaż nie wiem czy chciałoby Ci się to przeczytać.

1. Kłamstwo w sprawie wykształcenia
16 października 1995 r. Aleksander Kwaśniewski publicznie skłamał mówiąc w wywiadzie dla radiowej Trójki, że obronił pracę magisterską na Uniwersytecie Gdańskim i ma wyższe wykształcenie (według Rzeczypospolitej z 11 grudnia 1995 r.). Tymczasem 16 listopada 1995 r., na trzy dni przed II turą wyborów, B. Synak, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego oświadczył, że Aleksander Kwaśniewski został skreślony 5 października 1978 r. z listy studentów wydziału Ekonomiki i Transportu UG. 24 października to samo potwierdził rektor Uniwersytetu prof. Grzonka, mówiąc, że Kwaśniewski ani nie skończył studiów na UG, ani nie jest absolwentem uczelni, ani magistrem. Nie przeszkodziło to Kwaśniewskiemu kolejny raz skłamać w wywiadzie dla Frankfurter Rundschau z 24 listopada 1995 roku. Powiedział temu dziennikowi, iż skończył studia na wydziale Handlu Zagranicznego, a odmienne stwierdzenie rektora UG w tej sprawie nazwał "manewrem wyborczym". Dopiero 2 grudnia 1995 r. Kwaśniewski już jako prezydent-elekt przyznał na łamach Polityki, że nie zrobił magisterium.

2. Kłamstwo w sprawie głosowania
Mataczenie w sprawie głosowania ustawy pozwalającej ścigać zbrodnie PRL. Gazecie Wyborczej w 1995 roku jeszcze poseł Kwaśniewski, a już kandydat na prezydenta RP, powiedział, że w ogóle nie brał udziału we wspomnianym głosowaniu. Kiedy jednak sprawdzono wydruk sejmowy i okazało się, że jednoznacznie pokazuje, iż Kwaśniewski głosował przeciwko ustawie, już dzień później usłyszano od niego całkowicie odmienną wersję jego zachowania w trakcie głosowania: Rozmawiałem z wiceministrem spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii i wpadłem na salę tylko na głosowanie. Podniosłem rękę tak, jak osoba odpowiedzialna w klubie za tę sprawę.

3. Kłamstwo w sprawie Polisy S.A.
Pod koniec kampanii wyborczej w 1995 wyszło na jaw jeszcze jedno kłamstwo Kwaśniewskiego. Podał mianowicie nieprawdę w deklaracji majątkowej, którą - zgodnie z ustawą antykorupcyjną - wypełniał jako poseł. W deklaracji powinien podać wszystkie składniki majątku posiadane przez niego i żonę. Tymczasem nie ujawnił akcji Towarzystwa Ubezpieczeniowo- Reasekuracyjnego "Polisa" posiadanych przez Jolantę Kwaśniewską - był to pakiet 31 tysięcy 332 akcji (za 1995 rok dywidenda z tytułu ich posiadania wyniosła ponad 532 mln st. zł, czyli 53,2 tys. nowych).
Za Anita Gargas Gazeta Polska - 3 grudnia 2003 r. Nr 48 (542)

4. Kłamstwo w sprawie reklamy Mebli Forte
Na początku lutego 1998 r. ukazała się reklama mebli "Forte" z wizerunkiem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego i podpisem "Prezydent powinien być zadowolony". W dniu ukazania się reklamy prezydent bronił się, iż polityk może wspierać dobre firmy prowadzące eksport na rynki azjatyckie. Zaprzeczał, by cokolwiek łączyło go z reklamowaną firmą. Tydzień potem wyszło na jaw, że salon meblowy "Forte" w Gdańsku prowadzi szwagier Jolanty Kwaśniewskiej, Mariusz Godlewski, wraz ze swym ojcem Czesławem.
(za PAP)

5. Kłamstwo i niegodne zachowanie w Charkowie
Problem alkoholowy prezydenta Kwaśniewskiego wielokrotnie nie pozwalał mu rzetelnie wypełniać obowiązki głowy państwa. Najwyraźniej miało to miejsce w 1999 roku podczas uroczystości odsłonięcia cmentarza pomordowanych przez NKWD oficerów Wojska Polskiego w Charkowie, kiedy to zachowanie prezydenta uwłaczało powadze miejsca pamięci ofiar jak i urzędu głowy państwa. Świadkowie, w tym dziennikarze, wyraźnie widzieli "niedysponowanego" prezydenta RP. Niedyspozycja wskazywała na "problem alkoholowy". Następnego dnia Pałac Prezydencki w specjalnym komunikacie informował o "niedyspozycji wynikającej z problemów z prawą golenią".

6. Kłamstwo w sprawie tzw. Rywingate
Prezydentowi Kwaśniewskiemu znane były doskonale okoliczności związane z ostrym sporem wokół rządowych prac nad projektem ustawy o RTV. Ponadto zebrany przez komisję materiał dowodowy wskazuje, iż prezydent Kwaśniewski posiadał rozległą wiedzę na temat propozycji korupcyjnej złożonej Agorze przez Lwa Rywina. Należy dać wiarę zeznaniom prezydenta, że od pewnego czasu zwracał uwagę premierowi i innym przedstawicielom rządu by sprawę zgłosić prokuraturze. Fakt ten potwierdza, iż prezydent dokonał właściwej oceny prawnej zdarzenia, noszącego znamiona przestępstwa. Bezspornym również jest, że prezydent Kwaśniewski miał świadomość, iż zawiadomienie takie nie zostało złożone. Konsekwencją tego była świadomość prezydenta, że organy ścigania, choć powinny, to nie wszczęły w tej sprawie postępowania karnego.
(za raportem Komisji Śledczej ds. tzw. afery Rywina)

7. Manipulacja podczas obchodów 60 rocznicy wyzwolenie KL Auschwitz
W swoim przemówieniu podczas obchodów 60 rocznicy wyzwolenia KL Auschwitz prezydent RP Aleksander Kwaśniewski wymienił kilku "sławnych Polaków", więźniów KL Auschwitz, w tym min. Józefa Cyrankiewicza, który zasłynął brutalnym stłumieniem poznańskiego powstania `56 roku. Prezydent ani słowem nie zająknął się o św. Maksymilianie Kolbe, który w obozie oddał życie za współwięźnia, ani o rotmistrzu Witoldzie Pileckim, który celowo dał się złapać w 1940 roku aby pójśc do Auschwitz i tam załozyć konsporacyjny Związek Organizacji Wojskowych. Pilecki uciekł z obozu, zameldował o tym co widział KG AK. W 1947 r. schwytał go UB. Rok później na pokazowym procesie został skazany na karę śmierci. W tym czasie, premierem był Cyrankiewicz. Premier Cyrankiewicz odmówił potwierdzenia w sądzie, że Pilecki był twórcą konspiracji w KL Auschwitz, a także nie poparł prośby o jego ułaskawienie. Prezydent Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski i rotmistrz Pilecki, bohater Auschwitz i Powstania Warszawskiego został rozstrzelany przez komunistów w więzieniu przy Rakowieckiej w dniu 25 maja 1948 roku.

8. Kłamstwo w sprawie znajomości z Dochnalem
W wywiadzie dla Polityki z 30.10.2004 Aleksander kwaśniewski powiedział: "Dochnala oczywiście nie znam, nigdy z nim nie rozmawiałem, nie miałem z nim żadnych kontaktów." Tygodnik Wprost nr 10/2005 opublikował fotografie Aleksandra i Jolanty Kwaśniewskich z 1997 roku rozmwaiających z Markiem Dochnalem.

9. Spotkanie z poszukiwanym Andrzejem G.
Aleksander Kwaśniewski spotkał się w USA z Andrzejem Gołotą, ściganym listem gończym przez prokuraturę w Polsce. "Pierwszym znaczącym sponsorem Fundacji "Porozumienie bez barier" był nasz mieszkający w USA pięściarz Andrzej Gołota. Wpłacił na konto fundacji 100 tysięcy dolarów. W tym samym czasie prezydent wystawiał bokserowi list żelazny na powrót do kraju (Gołota ścigany był w Polsce za pobicie)."
Anita Gargas Gazeta Polska - 3 grudnia 2003 r. Nr 48 (542)

10. Kłamstwo w sprawie zbrodni w Jedwabnem
5 marca 2001 w wywiadzie dla Radia RMF FM Aleksander Kwaśniewski powiedział:
"Po drugie - musi świat usłyszeć naszą ocenę tamtego wydarzenia, przypominam bestialskiej śmierci 1600 obywateli polskich Żydów, którzy zostali przez współmieszkańców zamordowani."
IPN: "...W dniu 30 czerwca 2003 r. prokurator Radosław Ignatiew - Naczelnik Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Białymstoku, na podstawie art. 322 § 1 kpk, wydał postanowienie o umorzeniu śledztwa w sprawie brania udziału w dniu 10 lipca 1941 r. w Jedwabnem (powiat Łomża, b. woj. białostockie) w dokonaniu masowego zabójstwa nie mniej niż 340 obywateli polskich narodowości żydowskiej..." (za IPN).

11. Kłamstwo w sprawie przesłuchania przed Komisją Śledczą
Prezydent RP zgodził się na przesłuchanie przed Sejmową Komisją Śledczą ds. PKN Orlen. Komisja Śledcza ustalił termin przesłuchania prezydenta Kwaśniewskiego w porozumieniu z nim. Prezydent wielokrotnie publicznie zapewniał, iż stawi się przed Komisją. Ostatni raz, w niedzielę w wypowiedzi dla PAP wolę stawienia się prezydenta Kwaśniewskiego potwierdziła szefowa Kacelarii Prezydenta Jolanta Szymanek-Deresz. W poniedziałek na 14 godzin przed przesłuchaniem prezydent Kwaśniewski odmówił stawienia się przed obliczem Komisji Śledczej.

[yampress]

wydaje mi się ze "Kwas" na scenie politycznej jest już spalony. tylko stara gwardia (tzw. " sitwa" kolesie po fachu) będą z nim trzymać bo razem jadą na wspólnym wózku.

[siwy_]

[Jaro]

Cytat:

Aleksander Kwaśniewski będzie grał na siebie. A jego główny cel to nie tworzenie nowej partii, ale powrót na szczyt rankingów popularności, jak za czasów prezydentury. Jak się dowiedzieliśmy, taką strategię zaproponował byłemu prezydentowi Jacques Seguela, francuski specjalista od marketingu politycznego. Przygotowywano ją od kilku miesięcy. Kwaśniewski i Seguela spotykali się w tej sprawie w Genewie i Zurychu. – Jacques rzadko przegrywa i jest bardzo kreatywny. Jeśli uda mu się zbudować Kwaśniewskiego od nowa, to nie tylko uratuje go spod noża historii, ale i dokona przewrotu w polskiej polityce. W najtrudniejszej sytuacji postawi nie tyle PiS, co PO – uważa Eryk Mistewicz, doradca polityczny, który wraz z Seguelą należy do Europejskiego Stowarzyszenia Konsultantów Politycznych. Według naszych informacji, na potrzeby strategii przeprowadzono w Polsce sondaże, z których wynika, że jedynie były prezydent może zjednoczyć wszystkich przeciwników braci Kaczyńskich. I temu właśnie został podporządkowany plan powrotu Kwaśniewskiego do polityki. Będzie się on kreował na symbol zdecydowanej opozycji i jedynej alternatywy wobec prezydenta i premiera z PiS. Po to, aby skupić wokół siebie nie tylko elektorat lewicowy, ale i centrowy, który obecnie popiera Platformę. Kwaśniewski będzie też singlem, który gra na siebie, a nie na Lewicę i Demokratów. Ma mu to umożliwić powrót na szczyt rankingów popularności, jak za czasów prezydentury, i spowodować, że stanie się głównym rozgrywającym po stronie centrolewicy (to inni mają się do niego ustawiać w kolejce, a nie odwrotnie). Strategia proponowana przez Seguelę ma też umożliwić Kwaśniewskiemu obronę przed zarzutami o nielegalne operacje finansowe – były prezydent będzie się przedstawiał jako ofiara PiS. Źródło: Życie Warszawy - http://www.zw.com.pl

Ciekawa teoria z tym jego powrotem, co myślicie

[Gregg Sparrow]

[miko 005]

Lewica, to jednolita struktura i jednostki raczej nie wypłyną na szerokie wody. Mieliśmy przykłady Millera, a ostatnio Oleksego, kto gra przeciwko sojuszowi, ten w ogóle z niego wypada na pastwę losu, a w polityce los bywa naprawdę okrutny. Oprócz wymienionej dwójki znanych polityków z lewicy, mogło się jeszcze o tym przekonać kilkoro mniej ważnych osób, ale też w czołówce tego ugrupowania.
Dlatego moim zdaniem pan Kwaśniewski nie zrobi nic na co nie zezwolą zwarte szeregi lewicy. Inna sprawa, że Jego indywidualna popularność może okazać się zbawiennym lekiem dla sojuszu, na powodzenie w następnych wyborach parlamentarnych.

[maniekl]

[yampress]

Kwiasniewski już raz korzystał z usług kreatorów wizerunku publicznego i marketingowców politycznych w czasie walki o fotel prezydencki z Lechem W.
Podobno najlepsi spece od tego są w Rosji... a uczyli się od zachodu i Amerykanów.

[maniekl]

I jeszcze taka aluzja, to tak ja z lekarzami i ich planami a komentarz taki sam

Cytat:

Jak się człowiek zachowuje przyzwoicie, nie pije na dyżurach i nie bierze w łapę, to nie musi wynajmować specjalistów, którzy go przed społeczeństwem wybielą. Ot, tyle na razie.

[ Dodano: 2007-06-29, 10:23 ]

Cytat:

Twórczość redaktora Kwaśniewskiego Praca w mediach to ważny etap w życiu Aleksandra Kwaśniewskiego. Trafił tam jesienią 1981 roku. Zbliżał się stan wojenny, delegalizacja "Solidarności", tragedia "Wujka". Partyjni stratedzy nie chcieli "moczyć" w rozwiązanie siłowe młodych działaczy PZPR - pisze DZIENNIK. I tak Młody, jak Kwaśniewskiego nazywano jeszcze wiele lat potem, trafił do "ITD". Miała to być dla niego przechowalnia do lepszych czasów. W listopadzie 1981 został naczelnym tego studenckiego tygodnika. Po 13 grudnia inne, oprócz "Trybuny Ludu", tytuły przestały wychodzić. Również "ITD". Przerwa trwała kilka miesięcy. "Wracamy" - oznajmił tryumfalnie Kwaśniewski w pierwszym, wznowionym po zamknięciu numerze. Co miał do zaproponowania studentom naczelny "ITD" w tamtych czasach? Piłkę nożną, jako metaforę sytuacji w kraju. Po zajęciu przez piłkarzy trzeciego miejsca na mistrzostwach świata w Hiszpanii redaktor naczelny "ITD" i zapalony kibic analizował: "Piechniczek, jako wzór dla władzy - spokój i kompetencja; Żmuda dla społeczeństwa - pracowitość i odpowiedzialność; Matysik dla młodzieży - aktywność i upór, i wreszcie Młynarczyk dla polskiej inteligencji - wbrew opiniom i krytyce umiejętność i konsekwencja". I konkluzja: "Gdyby takie postawy przenieść w szerszej skali, to z czystym sumieniem moglibyśmy uznać, że miesiąc piłkarskich emocji dał nam nie tylko rozrywkę i wytchnienie, poprawił narodowe samopoczucie, ale pozostawił ślad ważny i potrzebny". Tak się zdobywało uznanie w stanie wojennym. Inne tematy wstępniaków naczelnego "ITD" to ekologia, seks - coraz mniej listów do doktora Lwa-Starowicza - ubolewał - i młodzież, która nie chciała się - co go dziwiło - uaktywniać na "różnych polach działalności". Dlaczego takie tematy? Bo w "ITD" Kwaśniewski, jak i zresztą tygodnik, polityką się nie zajmował. Szykowany do dalszych funkcji w partii, "Młody" miał się nie spalić w bieżącej nagonce na opozycję, na "Solidarność” i niedobry Zachód. Kolejny krok w karierze redaktora to "Sztandar Młodych". Codzienna gazeta, adresowana, podobnie jak "ITD", do młodszego czytelnika, ale już nie tylko studenta - pisze DZIENNIK. Mająca duże działy informacyjne, relacjonująca też bieżące wydarzenia polityczne. Intronizacja odbyła się w okazałej oprawie: w marcu 1984 roku na szefa "SM" wprowadzili Kwaśniewskiego Bohdan Jachacz, wówczas kierownik Wydziału Prasy, Radia i TV w KC PZPR, oraz... Leszek Miller, kierownik Zespołu ds. Młodzieży w KC PZPR. "Ciągle odwiedzał nas ktoś ważny, a na korytarzach redakcji mówiło się, że "Młody" jest tu tylko na chwilę, wkrótce pójdzie w górę, i że jest nadzieją dla "starych" w partii - wspomina ówczesna redaktorka "Sztandaru". Rzeczywiście: redakcja "Sztandaru" to już ostatni szlif przed wielkim skokiem: po niecałym roku Kwaśniewski trafił do rządu premiera Zbigniewa Messnera jako minister ds. młodzieży. Potem już poszło gładko i szybko. Twórczość dziennikarska redaktora Kwaśniewskiego "itd", 28 lipca 1982 r. "TRUDNE ODPOWIEDZI" Tegoroczne lato nie sprzyja ani szczególnej aktywności, ani intensywnemu myśleniu. Za gorąco. No, ale upały nie są na szczęście trwałym zjawiskiem w naszym klimacie. Wkrótce zatem powrócimy do pytań i wątpliwości, zarówno tych zasadniczych, jak i osobistych, określających indywidualne postawy. Od dwóch lat Polacy żyją intensywniej, podlegają silniejszym stresom, uczestniczą w zjawiskach trudnych do prostego skomentowania. Jest całkowicie zrozumiałe, że trudno wymagać precyzyjnych ocen, krystalicznych systemów wartości od każdego z nas. Myślę, że można jednak oczekiwać refleksji, chwili zadumy nad tym, co było, być powinno i może się jeszcze zdarzyć. "Sztandar Młodych", 2 maja 1984 r: "ŚWIADECTWO POSTAW" Pierwszomajowe pochody i manifestacje były liczniejsze i bardziej radosne niż w ostatnich latach. Według wstępnych danych wzięło w nich udział 8 milionów osób. W pochodach spotkali się weterani i młodzież, robotnicy, inteligenci, rolnicy i żołnierze, twórcy i uczeni. Wszyscy, mimo różnych doświadczeń i punktów widzenia, swoim udziałem potwierdzili nie tylko swój związek ze stuletnimi tradycjami robotniczej walki i pracy, ale także wspólne przekonanie, że mimo wszelkich podziałów, kłopotów i trudności jesteśmy w stanie porozumieć się oraz zbiorowym, mądrym wysiłkiem pokonać kryzys i odrobić stracony dystans w światowym wyścigu. Wielomilionowe pochody potwierdziły, że coraz szersze poparcie społeczne zdobywa linia socjalistycznej odnowy, polityka partii i władz, praktyka realizacji uchwał IX Zjazdu PZPR, że coraz więcej osób rozumie, że postęp i lepsze perspektywy kraju określa praca, konsekwencja i wytrwałość, a nie gesty, pozory czy bierność. "Sztandar Młodych", 18 czerwca 1984 r."KROK NAPRZÓD" Trudno przecenić znaczenie wyborczej niedzieli - 17 czerwca w procesie budowy silnego, praworządnego państwa i społeczeństwa. Miliony Polaków wzięły udział w pierwszych od 1980 roku ogólnokrajowych wyborach do rad narodowych. Wybraliśmy tego dnia ponad 100 tysięcy radnych do gminnych, miejskich oraz wojewódzkich rad narodowych, które od dnia wyborów będą działały na podstawie nowej ustawy o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego. (...) Udzieliliśmy tysiącom ludzi, naszym znajomym z pracy, osiedla, wsi czy miasta kredytu zaufania, nałożyliśmy trudną odpowiedzialność za wspólne losy, oczekujemy, że nie zawiodą. (...) Rady nie będą bezradne wtedy, gdy aktywność naszych przedstawicieli spotka się z powszechnym współdziałaniem i wsparciem. (...) 17 czerwca wybieraliśmy nie tylko radnych, określaliśmy także swój sposób myślenia o przyszłości Polski i własnym udziale w tym, co się w kraju dzieje. (...) Oddane głosy były indywidualnymi głosami za porozumieniem narodowym, socjalistyczną odnową, konsekwentnie realizowanymi reformami społecznymi, politycznymi i gospodarczymi. Były jednocześnie dowodem, że większość społeczeństwa odrzuca negację i destrukcję, bojkot życia publicznego. Nie wszyscy wzięli udział w wyborach, sporo osób ze względu na obowiązki zawodowe, które zatrzymały je poza miejscem zamieszkania, inni dlatego, że ciągle poszukują swojego miejsca w polskiej rzeczywistości. Trzeba mieć nadzieję, że z wieloma z nich spotkamy się następnym razem. Zrobiliśmy w minioną niedzielę kolejny, ważny krok naprzód. Większość Polaków opowiedziała się za wartościami najważniejszymi - silnym państwem, autentycznym ludowładztwem, stabilnością - dziś i w przyszłości.

Piękne podsumowanie trzeciego miejsca na MS w Hiszpani

Szczególnie fascynujący jest entuzjastyczny komentarz dotyczący prze-
prowadzanych przez ekipę stanu wojennego tzw. wyborów, które były farsa
aranżowana w czasie, gdy czołówka opozycji jeszcze siedziała zamknięta
w wiezieniach, a bezpieka szalała po kraju.